De feestdagen horen eigenlijk een tijd van gezelligheid en warmte te zijn. Maar voor mij voelt het vaak anders. Ik ben 28, woon in een sociale huurwoning en heb een zoontje van zes jaar.
Mijn salaris is net iets boven het minimum dus is het een hele uitdaging om de feestdagen door te komen zonder in financiële stress te schieten. Cadeaus kopen voor mijn zoontje hoort er uiteraard bij, maar daarnaast voelt het ook alsof ik verplicht ben om mee te gaan naar familiediners en uitjes, waar iedereen zijn deel betaalt. Voor veel mensen klinkt dat normaal, maar voor mij voelt het soms als een enorme druk op mijn portemonnee.
De druk om cadeaus te kopen
Mijn zoontje is vol enthousiasme over Sinterklaas en Kerst. Ik wil hem echt iets geven waar hij blij van wordt. Maar als ik naar de prijzen kijk, slaat de stress toe. Het helpt niet dat ik het liefst ook iets voor andere familieleden koop, omdat we elkaar elk jaar kleine cadeaus geven. Het lijkt misschien klein, maar voor iemand met een laag inkomen kan dit echt zwaar zijn. Wel ben ik creatief genoeg om betaalbare leuke hebbedingetjes te vinden tijdens de uitverkoop en soms zelfs in een kringloopwinkel. Ik verzamel het hele jaar door zodat ik niet tijdens de feestdagen opeens heel veel moet uitgeven.
Familiediners en uitjes, gezellig maar kostbaar
Elk jaar met de familie uiteten gaan is een traditie die ik het liefst niet wil missen, vooral voor mijn zoontje vind ik dit belangrijk. Gezellig met mijn ouders, mijn twee broers, schoonzussen en hun kinderen. Maar de realiteit is dat iedereen zelf betaald. Logisch natuurlijk, ik kan niet verwachten dat mijn ouders alles betalen maar voor mij zijn het hele hoge bedragen. De combinatie van cadeaus, eten en de dagelijkse kosten van het leven, zorgt ervoor dat ik elk jaar opnieuw worstel met financiële stress rond de feestdagen.
Voor mij gaat het ook om gevoelens van schaamte en angst. Soms voel ik me bekeken als ik niet kan meedoen aan alles wat de familie organiseert, of als ik minder kan uitgeven aan cadeaus dan anderen. Dat knaagt aan je zelfvertrouwen en kan ervoor zorgen dat je juist sociale activiteiten gaat vermijden, terwijl die momenten juist de herinneringen vormen die ik voor mijn kind wil creëren. Ik heb dan ook eens in een krappe periode afgebeld en gelogen dat ik ziek was, dat voelde heel naar maar ik kon niet anders.
Het helpt om te erkennen dat deze gevoelens normaal zijn. Veel mensen worstelen met dezelfde dilemma’s, maar praten er nauwelijks over. Door het bespreekbaar te maken binnen de familie of met vrienden, kan een stuk druk verdwijnen. Ikzelf heb het nog niet besproken geef ik eerlijk toe, maar zou dat wel moeten doen.
De mentale last van geldzorgen
Financiële stress rond de feestdagen is niet alleen een kwestie van wat er op mijn bankrekening staat. Het is de constante spanning in mijn hoofd, kan ik alles betalen? Zal mijn kind blij zijn? En zal de familie het ongemakkelijk vinden als ik niet mee kan doen aan alle uitjes? Die gedachten maken de feestdagen zwaar, ondanks dat ik echt wil genieten van deze periode. Soms voel ik me schuldig omdat ik niet kan uitgeven zoals anderen dat doen, terwijl ik weet dat ik mijn best doe met wat ik heb.
Voor mij zijn de feestdagen een mix van vreugde en financiële stress. Ik wil mijn kind laten genieten en mijn familie niet teleurstellen, maar het blijft een uitdaging om alles rond te krijgen wanneer je een laag inkomen hebt. Door bewust keuzes te maken en verwachtingen bij te stellen, probeer ik toch te genieten van de kleine momenten. Voor iedereen in een vergelijkbare situatie wil ik zeggen, het is oké om grenzen te stellen en jezelf niet financieel tot het uiterste te laten gaan. Uiteindelijk gaat het om samenzijn en herinneringen maken, niet om hoeveel geld je uitgeeft.
Lees verder…
Als je vrienden meer te besteden hebben dan jij
Of het nou gaat om wekelijks uit eten gaan of het ‘even’ bestellen van de nieuwste gadget mijn vrienden lijken altijd geld over te hebben. En ik? Ik moet mijn uitgaven scherp in de gaten houden.
Help, ik ben verslaafd aan sparen
Ik dacht altijd dat het iets goeds was. Sparen. Voor later. Voor noodgevallen. Voor zekerheid. En dat is het ook tot het doorslaat.
